Konta oszczędnościowe oferują niemal wszystkie banki. Na co klient powinien uważać, czyli jakie tricki, pułapki i haczyki banki stosują przy tym produkcie?
Atutami konta oszczędnościowego są: możliwość wypłacania oszczędności bez utraty odsetek i możliwość dopłacania do konta dowolnych kwot.
Trudno uznać to za trick, to raczej powód dyskwalifikujący konto na starcie – czyli niskie oprocentowanie
. Wybierając konto oszczędnościowe – które nie tylko ma chronić wartość pieniędzy, ale wypracować nieduży zysk, nie warto zwracać uwagi na oferty, które proponują mniej niż 4 proc. w skali roku. Tyle właśnie wynosi inflacja. Przy oprocentowaniu 2-3 proc. na koncie zarabia bank, klient traci.
Część banków uzależnia możliwość założenia konta – zwłaszcza wysokooprocentowanego – od posiadania ROR
. Jeśli konto osobiste jest obarczone opłatami, a na koncie osobistym nie zdeponujemy dużej sumy – odsetki z oszczędności mogą zostać zjedzone przez bankowe prowizje.
Zdarza się, że banki piętrzą trudności przed klientami, którzy chcieliby swobodnie wypłacać pieniądze z konta: jedynym wyjściem staje się założenie ROR-u w tym samym banku. Gdy bank pobiera prowizje za międzybankowe przelewy, wówczas jedyną metodą bezpłatnej wypłaty staje się wizyta w oddziale. Bank BPH nie wymaga od klientów założenia konta osobistego, ale pobiera prowizję od wszystkich przelewów zlecanych z konta oszczędnościowego na rachunki zewnętrzne. W Raiffeisen Banku, Meritum Banku i Lukas Banku w ogóle nie można przelewać pieniędzy z konta oszczędnościowego na rachunek w innym banku.
Citi Handlowy uzależnia warunki konta oszczędnościowego od tego, jak klient korzysta z rachunku osobistego
i karty wydanej do niego. Klienci Citi Handlowego mogą korzystać z konta SuperOszczędnościowego. Ale jeśli w danym miesiącu na ROR nie wpłynie minimum 1,5 tys. złotych, lub klient nie wykona kartą transakcji na co najmniej 500 złotych, opłata za prowadzenie konta wyniesie aż 30 złotych. Citi stosuje też jeszcze inny zabieg – odsetki od kwoty na koncie oszczędnościowym naliczane są tylko wtedy, gdy klient nie wypłaca z konta ani złotówki.
Prowizje grożą klientom też za zbyt dosłowne potraktowanie dostępności własnych pieniędzy na koncie oszczędnościowym. Warto pamiętać o ograniczeniach: tylko pierwsza wypłata w miesiącu jest bezpłatna
, każda kolejna oznacza prowizję, nawet jeśli przelewamy pieniądze na własne konto, przez Internet!
Klient powinien dokładnie przestudiować tabelę oprocentowania, żeby ustalić jakich zysków może się spodziewać po koncie oszczędnościowym. Najprostsza zasada – im wyższa suma tym większe odsetki – w niektórych bankach działa w sposób dość skomplikowany. Banki, które ustalają progi oprocentowania, w większości wyższym oprocentowaniem obejmują całą sumę oszczędności. Ale nie wszystkie. W Banku Pekao SA środki poniżej 5 tys. zł nie są w ogóle oprocentowane. A z kolei Toyota Bank nalicza odsetki oddzielnie dla każdego progu. Od 20 tys. wzwyż jest oprocentowany 4,9 proc. – jednak ta stawka dotyczy tylko nadwyżki ponad 20 tysięcy złotych!
Większość banków stosuje miesięczną kapitalizację odsetek, niektóre mają w ofercie kapitalizację dzienną
(pozwala uniknąć podatku Belki). Ale część banków stosuje kapitalizację kwartalną – Bank BGŻ, Nordea, Lukas Bank – to rozwiązanie zdecydowanie mniej korzystne dla klienta.
Warto pamiętać, że oprocentowanie na koncie oszczędnościowym jest zmienne, bank może je zmienić w dowolnej chwili. Często zresztą banki kuszą klientów promocyjnym oprocentowaniem, drobnym drukiem dodając np., że po okresie promocji oprocentowanie jest obniżane o połowę.
Czasem promocja polega na tym, że z wyższego oprocentowania mogą korzystać tylko nowi klienci, albo są nim objęte wyłącznie nowe pieniądze wpłacone na rachunek. Dotychczasowe środki zaś pracują dla właściciela według niższej (czasem dużo niższej) stawki.
Nie jest to jedyna pułapka. Bardzo często banki wprowadzają przy okazji dodatkowy warunek: nowe środki nie mogą być przelane z innego konta należącego do klienta. Muszą zostać wpłacone w placówce lub wpłynąć z innego banku. To na wypadek, gdyby klient na przykład zdecydował się zerwać niżej oprocentowaną lokatę, by wpłacić środki na konto.
